تقدیم

این رو همین الان و همین جا تقدیم می کنم به آتنا از مشهد

«هوالجمیل »

از بیم شب هویدا نمی شدی ای شب که خفته بودی ،فردا نمی شدی

از چهار سو نسیم سحر می وزید و تو مانند غنچه در سحر وا نمی شدی

حتی به قفس کهنه ی خود هم نمی خورد

کاش ای کلید گم شده پیدا نمی شدی

کاری به کار خوب و بد شب نداشتم ای صبح اگر تو این همه زیبا نمی شدی

اما چگونه میشود که از خوبیت نگفت

وقتی اسیر سایه ی شبها نمی شدی